Olgunlaşan başak eğilir, içi boş başak dimdik durur. Dimdik durmasına rağmen rüzgar geldiğinde en çok savrulan yine onlar olur. Olgun başak ise rüzgar karşısında da sakindir. Çünkü onun ruh hali gelgeç tabiatlı insanlar gibi değildir. O, dingin, olgun ve sessizdir. Gariptir dünya… Sesi en fazla çıkanlar, en boş olanlardır. Gerçekleri bilen olgun insanlar ise kendisini kıyıda köşede saklayan insanlardır. Çünkü onun kendini başkasına kanıtlama gibi bir ihtiyacı kalmamıştır. Zaten onlar kendini kendisine kanıtlamıştır. Biz ise sesi çok çıkanlara bakarak yanıldık. Halbuki gerçekler ve olgunluk, sessizliğin içinde saklıydı. Bu yüzden dünya, gözümüze siyah gözüktü ama dünya griydi. Beyazları bulalım ve onların yanından hiç ayrılmayalım.
