2,9K
Biraz olsun rahatlamak için başımızı kaldırıp göğe bakmak yeterdi aslında!
Gökyüzünün o derinliğini seyretmek,
Ayın yüzündeki o kırışıklığı görmek,
Bazen öfkesiyle, coşkusuyla, akışıyla bulutlara bakıp kendi yüzümüzü görmek,
Ya da bir leyleğin gagasındaki yeni doğmuş bir bebeğin ağlayışını duymak…
Bazense sadece bakmak!
Yorumsuz,
İdraksiz,
Boş,
Bomboş!
Düşüncesiz bir tavırla gökyüzüne bakmak yeterdi tüm olmuşlara.
Seyretmek alemi.
Naif bir su damlasının akışı gibi.
Gözden akıp “Bana destur lazım ey can!” diyen gözyaşı gibi…