Hayata Dair

Bana diyorlar ki biraz sert çıkış. Çakı gibi erkek ol. Yumruğunu göster. Dava adamı ol ve davana sahip çık. Kısacası taş fırın erkeği ol. Bende diyorum ki eyvallah. Artık gerektiği yerde gerektiği şekilde tavrımı koyacağım. Sözler veriliyor, imzalar atılıyor. Hemen sonra…

Korkak mıyım yoksa aşık mıyım? bilmiyorum. Attığım her adım, aldığım her karar, konuştuğum her kelam, yazdığım her yazı hatta düşündüğüm her fikri sorguluyorum. Tüm bunlardaki hatalardan dolayı bana kızmandan mı korkuyorum yoksa sana olan sevgimden dolayı yanlış bir şey yapıp seni…

Evet itiraf ediyorum bugün sinirliyim, asabiyim ve öfkeliyim ama en çok da hayal kırıklığım var benim. Onun temiz ve saf olduğuna inandığım, çok sevdiğim bir arkadaşımın öyle olmadığını öğrenince koca bir boşluk oluştu içimde. Çok değer vermişim ona, çok fazla…

Benim için zaman, yıktı ile geçti arasında geçirdiğim anlardan ibaret. Aynı tik tak toe gibi. Ne kadar yıkılıp sonra tekrar ne kadar var olursam işte o zaman yaşadığımı hissediyorum. İşte o zaman tekrardan doğuyorum. Tabiatım bu benim, değiştiremiyorum. Şuana kadar…

…sanırım artık emeklilik yaşım geldi de geçiyor dostum. 3 tane gazeteye 4 tane dergiye abone olma ihtiyacı duyuyorum. Gazeteyi elime alınca “vay arkadaş yine mi doları fırlatmışlar.” diye huysuzlanıp hanımla didişmek istiyorum. Kahveye doğru yavaş adımlarla kovulurken yolda ülkeyi kurtarma…