Bence olgunlaşmanın göstergesi susmak değil, gülmek olmalı. Kocaman gözlerle etrafını seyredip kocaman gülümsemek olmalı. Yeri geldiğinde insanlığın ne kadar boş işlerden mutsuz olduğuna kahkaha atmalı. Bunu yaparken alaylamak için değil, sallana sallana yürüyüp düşen bebeğini görünce gülen anne gibi olmalı.…
Ahh ahhh! Bazen o kadar komik varlıklar olduğumuzu düşünüyorum ki “Allah neden bu dünyaya bu kadar katlanıyor?” sorusuna “daha fazla gülmek için” diye cevaplayasım geliyor. Garip varlıklarız gerçekten. Çok garip varlıklarız. Şu evrende insan ırkı kadar garip bir varlık hayal…
Bırak kendini bu gece, Bırak sönsün aydınlık. Bensiz geçen her ışığı bir kenara bırak. Hatta ve hatta kendinle uğraşmayı da bırak! Gel dostum gel! Kendine gelme, Bana gel! Dökülerek gel, Parçalanarak gel, Kan revan içinde gel, Ama lütfen gel!!
www.ceyhun.kim site adresim www.ceyhunozdemir.com olarak değişmiştir. Site tamamen aynı şekilde taşınmıştır. Ancak wordpress.com’dan takip eden takipçilerim yeni blogu takip etmeleri gerekiyor. Bir süre sonra www.ceyhun.kim artık ceyhunozdemir.com ’a yönlenecektir. Umarım böyle daha hayırlı olur :)
İnsanların yakasından ne zaman düşmeye karar vereceksin? Sevdiğin insanları ne zaman sahiplenmekten vazgeçeceksin? Ne zamana kadar bu kıskançlığın kaç kişiyi daha üzecek? Herkese yaptığın olur, olmaz eleştirilerin aslında sende olduğunu ne zaman anlayacaksın? Çevrende gördüğün her insanı aslında kafanda yarattığını…
Evvelâ önce kendime, Sonra yine kendime, En son yeniden kendime. Hasıl-ı kelâm hep kendimden kendime.
Kimseye bir şeyler öğretmek zorunda değilsin, kimseye bir şeyler anlatmak zorunda da değilsin. Hatta ve hatta hiçbir olaya anlam yüklemek zorunda da değilsin. Sen mutluysan olay bitmiştir! Kimse sana ve senin bilgine muhtaç değil. Kimse senden öğrendikleriyle nirvanaya ulaşmayacak. Kimselere…
Oturup kahvemi içesim var bu gece. Şekerli olsun diye seslenesim var mutfağa. Roman okuyormuş gibi yapıp, Senin ismini her yerde arayasım var.
Varsın geceler olmasın, gündüzler doğmasın. Varsın biri son nefesindeyken, diğeri ilk nefesinde olsun. Varsın ecel bilmem kaçıncı kitabını imzalasın. Varsın bülbül, güle ağıtlar yaksın. Varsın karıncalar koşarak uçsun.
Ah bir bulut daha koşarak uzaklaşıyor bu diyardan Bir bulut daha biriktiriyor gözyaşlarını Bir bulut daha sabrediyor Bir bulut daha doğduğu denizi özlüyor Bir bulut daha sinirlenip oraya buraya çakıyor Bir bulut daha ağlayamadan buharlaşıp gidiyor Bir bulut daha yere…