Ceyhun Özdemir

Doğuyorsun Bir annenin kucağında Herkes mutlu Sense şaşkın ve korkak Ağlıyorsun Başı boş Alış, yalnızsın çocuk! Bekle biraz, Şimdi, Kulakta ezan sesi Tebrikler! ve adın ve soyadın Yaşıyorsun Bilmem Belki de hiç yaşamıyorsun Şimdi ise Başlıyor hayat! Hoca soruyor sınavda…

Zaman mı geçiyor yoksa ben mi zamandan geçiyorum bilmiyorum. Son zamanlar çok sık soruyorum bu soruyu kendime. Kendimizi merkeze almışız ve zamanın aktığını düşünüyoruz. Bence egoist bir tavır. Merkeze kendimizi değil de zamanı aldığımızda tüm algılar birden değişiyor. Sanki zaman…

Herkes tutturmuş bir türkü, Cümle âlem olmuş dava adamı. Birinin dilinde slogan Diğerinin elinde odun Bazısının aklıyla zoru Öbürünün derdi kendisi Bense ötelerde, Çok ötelerde… İzler durur, Basarım kahkahayı… Ah,hahahahah!

Önce bir kelebek görür gözlerin. Kelebeğin dansı, rengi, endamı kısacası her şeyi etkiler seni. Bir bakarsın artık kelebeği sevmeye başlamışsındır. Sonra şaşkınlıkla bir bakmışın kelebek, karnının içine girmiştir. O günden sonra sanki karnında kelebekler uçuyormuş gibi hissedersin. Neden kelebektir de…

Hani derler ya insanın içindeki bilgi 2 şekilde ortaya çıkar; ya yazarak ya da konuşarak. İnsan bu şekilde kendisinin bile bilmediği ama özünde var olan gizli kalmış bilgisine ulaşır derler. Bende buna çok inanırım. Hatta deneyimlerim. Özellikle birden yazmaya başlayıp koca…

Gelmesi gereken gelir, gitmesi gereken gider azizim! Ne birini tutabilirsin ne de birini getirebilirsin. İnsan olarak yaratılmışsın bir kere. En başından beri gün ve gün ilerlemek zorundasın. Ne zaman ki ilerlemedin işte o zaman acı çekeceksin azizim! Sorma bugün neden…

İnsanların yakasından düşmek lazım azizim! Bir an önce kendi fikirlerimizi mutlak doğru sanmaktan ve sevdiğimiz insanlara kısıtlamalar koyup onun hayatını engellemekten vazgeçmek lazım azizim! Bırakmak lazım azizim! Bırakmak lazım. Sürekli öğüt vermeyi ve insanların hayatına burun sokmayı bırakmak lazım. Belki…

Kendinle savaşmak için girdiğin bu yolda kendinle barışarak çıkıyorsun. Herhalde savaşı kaybettiğimizden olsa gerek hemen beyaz bayrakları havaya kaldırıyoruz ki kendimizle barışalım. Şimdi sorarım size dostlar? Bu korkaklık mıdır yoksa bilgelik mi? Bir tarafta sürekli kendisiyle savaşan onurlu bir bilge, diğer tarafta kendi içiyle girdiği…

Bence olgunlaşmanın göstergesi susmak değil, gülmek olmalı. Kocaman gözlerle etrafını seyredip kocaman gülümsemek olmalı. Yeri geldiğinde insanlığın ne kadar boş işlerden mutsuz olduğuna kahkaha atmalı. Bunu yaparken alaylamak için değil, sallana sallana yürüyüp düşen bebeğini görünce gülen anne gibi olmalı.…

Nedendir bilmem ama geceleri kendimi daha huzurlu hissediyorum. Herkes uykuya dalmış bilmem kaçıncı rüyayı görürken bazı günler anlamsızca birden uyanıyorum. Gün boyunca kendime zaman ayıramıyorum. Kendime zaman ayırmak için en doğru saatleri gece yarısı seçiyorum. Özellikle en üretken olduğum saatlerde…